Dan maar door naar LUCERA . Dit was vroeger een Moorse stad. Eén van de heersers besloot dat deze stad Christelijk moest worden en vermoordde uit naam van het juiste geloof alle moslim bewoners. We wilden zien of er in de architectuur nog overblijfselen uit deze tijd zichtbaar waren. Wij hebben ze niet kunnen vinden. Het is een opmerkelijk dorp met vrijwel geen bomen in de straten. De straten zijn juist breed genoeg om een auto en een wandelaar naast elkaar te kunnen laten voortgaan. De straten bestaan uit grote zwarte blokken. Als je SAN GIOVANNI ROTONDO verlaat in de richting van FUGGIA dan kijk je van enkele honderden meters hoogte op een onnoemelijk grote laagvlakte. Een heel indrukwekkend gezicht. Rond 19 uur kwamen we aan bij ons reisdoel BARREA . De campingeigenaar Pasetta keek ons aan, maar kon ons niet echt plaatsen. Pas toen we vertelden dat we al vaker langs waren geweest begon het bij hem te dagen. Zijn zoon herkende ons onmiddellijk. Pasetta bracht ons naar een speciaal plekje op de camping waar we goed zicht hadden op de omgeving. Het was hier 16 graden. Vier uur eerder zaten we nog op het schiereiland GANGANO met een temperatuur van 28 graden. In GANGANO scheen de zon, hier regende het.

Rondom de haven zijn alle huizen wit, wat een Grieks aandoend tafereel biedt. Je ziet er veel pittoreske doorkijkjes in woonstegen en pleintjes. Een stad om doorheen te slenteren en te kijken naar al die bedrijvige winkeliers, barbiers en schoenmakers. Er is verder niet zoveel te zien. Het volgende reisdoel is de woonplaats van PADRE PIO in SAN GIOVANNI ROTONDO . De weg ernaar toe loopt dwars door een groot loofbos. Prachtige en rustige plekken om te picknicken. Ik denk dat je er mooie wandelingen kunt maken. Ook hier is de weg bochtig en vol haarspeldbochten. Voor een VW bus echter geen enkel probleem. De voormalige woonplaats van PADRE PIO is groter dan we dachten. Het is een redelijk grote stad. We konden de kerk van PADRE PIO niet snel vinden en besloten om door te rijden.

=Woensdag, 19 september 2012= Begonnen met een smsje te sturen naar Martin vanwege zijn verjaardag. Om 05.30 uur stonden we weer op het strand. De sterren waren goed te herkennen. We zagen zelfs de manen van Neptunus, De Pleiaden, de Orionnevel. We waren echter een half uur te laat. De zon overscheen vrij snel de sterren en de planeten. Bij het strandrestaurant zijn we gaan ontbijten. Een zeer uitgebreid ontbijt. De serveerster kwam steeds weer met een ander gerecht aanlopen. Daarna zijn we vertrokken naar VIESTE . De weg ernaar toe verliep via steile wegen en haarspeldbochten. VIESTE zelf is niet zo interessant.