=Donderdag, 29 mei 2014= De dag begon weer met regen. Om vijf uur liepen we al rond op de camping bij SCHLOSS FERNSTEIN , waar gelukkig een bezoekers ruimte 24 uur per dag open is. We vonden een kaart van de omgeving. Een half uurtje later lagen we weer in onze slaapzakken. We hadden de kachel op 7 uur gezet, zodat we lekker warm konden opstaan. Om half negen werden we wakker. De regen was opgehouden. We twijfelden, zouden we doorreizen of een wandeling in de omgeving gaan maken. De kaart die we vanochtend vonden zette ons aan om te blijven, ongeacht het weer dat eraan zou komen. Volgens de receptionist zou het redelijk wandelweer worden. Wel regenkleding meenemen. Onze eerste wandeltocht was naar het hotel dat bij deze camping hoort. Het was gehuisvest in een oud kasteel, wat een romantische indruk maakte. Kaffee mit Nusskuche gebruikten we bij het naastgelegen wegrestaurant, dat ook deel uitmaakte van de camping. Vervolgens maakten we een wandeling rondom een meer met bijzonder helder water. We keken van een tiental meters hoogte op de watervlakte die groen oplichtte door de groene bomen en weilanden. Het water was zo helder dat je diep kon kijken. Diverse kleine vissen zwommen voorbij. Het schijnt voor duikers een ideale zwemplek te zijn. De wandeling gaf ons het stereotype beeld van een Oostenrijkse Alpenweide. Veel groen gras, overal weidebloemen, besneeuwde berghellingen in de verte, koeien met bellen om de nek. Onze tweede wandeling liep dwars door dichte bossen naar NASSEREITH . De lente zorgde voor licht groene loten aan de donker groene naaldbomen. Op ons maakte de vele grondlawines indruk. Je zag dat de grond vanaf grote hoogte in beweging was gekomen en alle bomen op zijn weg had weggevaagd. Af en toe kwamen we koeien met bellen tegen. Een snelstromende beek liep onder een houten brug door. Na enkele uren lopen kwamen we in het dorp ST WENDELIN terecht, een voorgehucht van NASSEREITH. Het bestond uit alleenstaande villa's met grote mooie tuinen eromheen. Gek genoeg vrijwel geen enkel mens op straat te zien. We liepen verder naar het dorpscentrum van NASSEREITH. Alles: winkels, kerken, scholen, inclusief het gemeentehuis waren gesloten. Er was vrijwel niemand te zien op straat. Later beseften we dat het Hemelvaartsdag was. Gelukkig konden we wel het plaatselijke kerkje zien. Voor zo'n klein dorp was het rijk gedecoreerd. We liepen terug over een rechtstreeks pad dat al honderden jaren door reizigers gebruikt wordt. Volgens de informatie zijn er koningen en keizers overheen gegaan. Het is de doorgang over de Alpen en het pad genaamd VIA CLAUDIA AUGUSTA is 700 kilometer lang.