=Maandag, 21 september 2015= Zoals verwacht oogde de camping in de ochtend mooier dan de avond tevoren. In het daglicht blijkt het een aardige camping te zijn met veel groen sappig gras en goed onderhouden bomen en dat het aan een mooi meer ligt. Bij het afrekenen troffen we een vriendelijke vrouw. Het blijkt dat het ontbreken van een gastvrije ontvangst plus een overheersende groep vaste campingplaatsen met de bijbehorende afscheidingen de camping een creepy uitstraling geeft, die 's morgens helemaal onterecht blijkt te zijn. We rijden naar COTTBUS zonder te weten wat we er precies gaan doen. Via onze elektronica zoeken we een parkeerplaats bij een grote kruidenierswinkel. Truus bracht ons er zonder dralen naartoe. Op de plaats van bestemming wisten we nog steeds niet waar we naar toe zouden gaan. Het kasteel BRANITZ lag dicht in de buurt en was met de fiets goed te bereiken. We hadden al heel wat Oost-Duitse steden gezien en waren niet zo in om weer een stad te gaan bekijken. We besloten naar het slot BRANITZ te rijden. Het weer was goed, niet koud en soms zelfs lekker warm als de zon doorbrak. Het stadje heeft leuke flats met balkons vol bloemen. Het kasteel ligt een een prachtig groot park dat was aangelegd onder toezicht van de echtgenote Lucie van de ontwerper prins PÜCKLER-MUSKAU. De prins reisde rondom de Middellandse zee terwijl zijn vrouw thuis bleef. Vooral in de herfst moet het een prachtig park zijn. Veel bomen staan geïsoleerd van hen omringende soortgenoten, waardoor zij in hun volle pracht en grote zijn te bewonderen, vooral als de herfstkleuren diepte aan het landschap geven. Toen we er rondliepen zag je de herfstkleuren al opkomen,maar het was nog te vroeg om van een herfstlandschap e kunnen genieten. We hebben redelijk veel tijd doorgebracht in het kasteel zelf waar de interieurs elke kamer weer een eigen gezicht gaven. Het geheel had wel een hoog Efteling gehalte. Je verwachtte elk moment mannen tegen te komen in een fel gekleurd gala uniform met hoge laarzen en zwierende tressen, gevolgd door dames in lange slank afkledende jurken met diepe decolletés. Na het museum bezoek hebben we nog een dik uur door het park gezworven, waarbij we op zoek waren naar de pyramide waaronder de prins en zijn vrouw begraven lagen. Na COTTBUS gingen we op weg naar een camping in ALT-ZESCHDORF . De wegen waren ongewoon goed aangelegd. We hadden totaal niet het gevoel in Oost-Duitsland te rijden. Opvallend zijn de dubbele benamingen die je op veel borden tegenkomt. Eerst dacht ik dat dit kwam doordat de steden zo dicht langs de grens liggen. Van Marja begreep ik dat dit te maken met de Sorbische bewoners van de streek. Een bevolkingsgroep die een eigen cultuur en taal hebben, misschien vergelijkbaar met de Friezen in Nederland. Rond zeven uur kwamen we aan op de camping en werden ontvangen door een in eerste instantie norsig overkomende gastheer. Naarmate we langer met elkaar spraken werd hij steeds vriendelijker en hebben we ruim een half uur gesproken over de omgeving, de vluchtelingen, de toekomst van onze kinderen. Ook hier is het een sobere maar bijzonder schone camping.