=Donderdag, 8 februari 2018=

Vannacht rolde het schip behoorljk. Echt wakker werd ik er niet van. In je slaap merkte je het wel op evenals het toeteren bij het weggaan om vier uur ‘s nachts uit het stadje FLOW . We gingen vroeg ontbijten en om acht uur stonden we op een donker achterdek. Het was ijskoud maar met mooie uitzichten op besneeuwde rotspartijen. We waren op open zee en het schip stampte in de golven. Een klein vissersschip kwam sterk rollend ons tegemoet. Een groot deel van de ochtend waren we aan dek met windkracht zes. We konden mooie video opnames maken vanaf het voorschip. Onze nieuw aangeschafte winterkleding voldeed uitstekend om het vol te houden in de wind. Een paar keer werden we bijna van het dek geblazen. Als je van het voorschip naar het zijwand wil dan ga je een hoek om en krijg je de volle windvlagen over je heen. Daarop waren we niet bedacht en werd je met kracht tegen de railing gedrukt. het schip is degelijk gebouw, dus je hoeft niet bang te zijn dat je overboord gaat. In de middag bleef de boot wat langer in de haven van ALESUND liggen. Via het expeditieteam dat aan boord meevaart boekten we een stadswandeling. Bij het aan wal gaan kregen we speciale wandel ijzers, zodat we niet zouden uitglijden op het ijs en de sneeuw. Een gids nam ons op sleeptouw door de stad. In het jaar 1904 heeft een grote brand een hele wijk verwoest. Men heeft de open plekken weer volgebouwd, waarbij men consequent de JUGENDSTIL, of ook wel ART NOUVEAU genoemd, aanhield. Van over de hele wereld komen toeristen naar dit speciale stadsgezicht kijken. Aan het eind van de trip ging men een bioscoopzaal in waar info werd gegeven over de historische stadkern. Wij hadden daar geen zin in. Bovendien waren we te warm gekleed om in zo’n zaal te wachten. We liepen terug naar het schip. Een kwartier later vertrok de boot. Voordat het schip vertrekt wordt er driemaal getoeterd, zodat je weet dat je moet hardlopen om nog aan boord te komen. Men blijft niet wachten tot je er bent.