=Woensdag, 14 september 2016= We werden op onze normale wektijd rond half zes wakker. Samen naar de wc en kijken of we de sterren herkennen. Door de hoge bomen en het smalle campingterrein zagen we niet meer dan de GROTE BEER, de NOORDPOOL STER en CASIOPEIA. Als extra zagen we de PLEIADEN . ORION die we hoopten te zien zat nog achter de bomen. We zouden nog een half uurtje bijslapen, maar dat werd slapen tot 9 uur. Broodjes gehaald, gedoucht en opgeruimd. Ergens onderweg gaan we ontbijten. We zaten aan de goede kant van de Rijn om de rots LORELEI te zien. Het was er echter zo druk, het leek wel VALKENBURG in het hoogseizoen. Enkele honderden campers en caravans stonden geparkeerd. We besloten door te rijden. Langs de grote weg zagen we een makkelijke parkeerplaats. Dat bleek bij het plaatsje OBERWESEL te zijn. Vanaf de weg zagen we grote kerken en een kasteel op een hoge rots. Tegenover de parkeerplaats lag een groen park met aanlegsteiger voor lijnboten. Een viaduct over de grote weg bracht ons veilig in het park waar we gaan picknicken. Heerlijk in de schaduw onder een grote boom met prima uitzicht over de Rijn en de aangrenzende spoorwegen. Lange goederentreinen, moderne personentreinen, grootse rijnaken kwamen voorbij terwijl we zaten te genieten van het brood, de temperatuur en de rust om ons heen. Die werd overigens onverwacht verstoord door een straaljager die op vijftig meter hoogte door het dal kwam razen. Een oorverdovend lawaai. Het dorpje trok onze aandacht door de vele mooie huizen en kerken. Er werd volop gebruik gemaakt van grijze leistenen, zowel voor de daken als de muren. Een bezoek aan de in rood opgetrokken kerk mislukte, omdat alle deuren dicht waren. Uit de gesprekken van bewoners nabij de kerk maakten we op dat er zojuist een concert was gegeven. Via de deuren hoorden we nog zacht het orgel spelen. Hoog boven de stad zagen we een kasteel. Dit keer zouden we ons niet laten verrassen door een steile warme klim naar boven, gevolgd door de constatering dat we er ook via een autoweg konden komen. Volgens de stadsplattegrond lag er vlak bij het kasteel inderdaad een parkeerplaats. Het kasteel bleek een zeer luxueus restaurant annex hotel te zijn. Zo een waarbij de medewerkers in lokale klederdracht de gasten ontvangen en waarbij een boy de koffers tot op je kamer brengt. Gelukkig bleek er in de toren een vrij toegankelijk museum te zitten. De man die de toegangskaartjes verkocht was zeer humoristisch en vertelde dat we onze hoofden laag moesten houden vanwege de kleine middeleeuwers. Volgens zijn verhaal konden we op een van de verdiepingen een katapult bedienen. Wij in verbazing wat hij hiermee zou bedoelen. Het bleek een computergame te zijn, waarbij je met echte stenen en een bedieningshendel op een virtueel kasteel kon mikken. Raakte je het kasteel dan zag je de muren in elkaar storten. Helemaal bovenin hadden we een prachtig uitzicht over de omgeving. Op een gegeven moment besloten we om verder te reizen naar BÜHL in de buurt van BADEN BADEN. De airco eerst maar voluit gezet want het was boven de 35 graden. De weg naar de Autobahn ging weer over de bekende smalle slingerwegen en de nog steeds onbegrijpelijk lege dorpen. Toch eens aan Duitsers vragen wat de oorzaak is van die leegte. Ook de binnenwegen zijn vrijwel autoloos. Dit in tegenstelling tot de files op de Autobahn. Redelijk op tijd kwamen we aan op de camping en hadden we tijd genoeg om ons klaar te maken voor het donker werd.