= Vrijdag, 15 september 2017= We begonnen op een breed fietspad en reden achter een echtpaar op de fiets aan. Ze reden zo zelfverzekerd dat de kans groot was dat zij de weg kenden. Op een gegeven moment weken zij af van de rivier waar wij langs gingen. De campingbaas had echter gezegd dat we de rivier moesten volgen totdat we in het oude centrum van SALAMANCA waren. We volgden zijn raad op en prompt werd het fietspad een paadje van een meter breed met soms uitgesleten weggedeelten vlak langs het water. Gewoon doorfietsen en naar de weg kijken, vooral niet naar het water. Het was een mooie groene weg met veel struiken en bomen. Dat groene weggedeelte ging over in een echt groene weg. Een mooi fietspad was met groen asfalt aangelegd. We stopten om te kijken naar een prachtige gevel, bestaande uit blauwachtige glas in loodramen. Daardoor zagen we ook een bord dat naar het oude stadscentrum verwees. We parkeerden onze fietsen bij een bord “parkeerplaats voor fietsen”. Dat hadden we nooit eerder gezien tijdens onze reizen. Als snel zaten we in een grote mensen menigte van jongeren met bijbehorende ouders. Het leek wel een ouderdag voor studenten. Onverwacht stonden we op een vierkant plein met een overweldigende gevel. Het universiteitsgebouw. Even verderop was een op een kerk gelijkend gebouw met twee klokkentorens. We klommen helemaal naar boven en hadden een weids uitzicht. We begonnen door de stad te zwerven zonder vooraf gesteld doel. Je ziet geen enkel groot winkelbedrijf. Het is een aaneengesloten rij van kleinschalige winkels, waardoor het zwerven een echte ontdekkigstocht is. Veel winkels die plastic figuurtjes verkopen uit stripboeken en religieuse verhalen. Nadeel van deze zaken is dat ze de middagrust kennen en allemaal tot 16 uur gesloten zijn. Desondanks bleef de stad levendig. Op veel pleinen waren tijdelijk cafés in de buitenlucht opgezet met luid schallende muziek en veel jonge mensen die dit gebruikte om met elkaar te praten. Soms zag je personeel van bedrijven gezamenlijk bij zo’n barretje hangen. De verrassing van de middag was een bezoek aan de kathedraal. We zagen in de verte een mooie toren en liepen er op af. Een plein opende zich en het kerkgebouw doemde als een feeks voor ons op. We hebben zeker een half uur naar het gebouw en de omgeving gekeken. Bijzonder rijk gedecoreerd. Binnen was het net zo’n verrassend gebouw als buiten. Het bestaat uit twee kerken naast elkaar. Het jongste stamt uit de 16 e eeuw, het oudste uit de 13 e eeuw.’s Avonds zijn we gaan uit eten in het restaurant van de camping. Er komen veel gasten vanuit de omgeving. Ik bestelde een bone-steak. Ook hier veel hilariteit toen het gebracht werd. Het was een ronde steak van 30 cm doorsnede en zeker 3 cm dik. Het blijkt een reis te worden a la “ASTERIX en OBELIX in HISPANIA”.