=Zaterdag, 17 september 2016= Al vanaf onze jeugd hebben we in de aardrijkskunde lessen gehoord over de waterval van de RIJN nabij SCHAFFHAUSEN . We zijn er nu in de buurt en willen er wel eens kijken. Onze elektronische kaart bevatte echter geen kaart van Zwitserland en de landkaart die we hadden was te grof om de juiste weg te kunnen vinden. Wel konden we ongeveer de richting bepalen, omdat de waterval was aangegeven op de papieren kaart. Truus hebben we geprogrammeerd om naar SCHAFFHAUSEN te rijden, Vandaar zien we wel weer verder. Truus eigen gingen we via smalle binnenwegen richting ZWITSERLAND. Het leuke daaraan was dat we zonder douanecontrole het land binnen konden rijden. Volgens de politici waren de grenzen volledig onder controle om mensensmokkel van vluchtelingen te voorkomen. Bleek dus grootspraak. In SCHAFFHAUSEN is het vrijwel onmogelijk om te parkeren en de weg te zoeken op informatieborden. We gingen op goed geluk de juiste richting op. Plotseling zagen we een grenspost opdoemen richting DUITSLAND maar gelukkig was er vlak voor nog een afslag naar een volkstuinen complex met parkeerterrein. Gelukkig had Truus in haar elektronisch bestand de RIJNWATERVALLEN . We zaten er 7 kilometer vanaf en reden er met behulp van Truus binnen enkele minuten naartoe. We parkeerden onze auto en hoorden het razen van het water door de bomen heen. Nadat we een tiental meters gezakt waren via een voetpad hadden we voluit zicht op de waterval. Een imposant natuurverschijnsel. Waar komt al dat water vandaan om deze stortvloed van water in stand te houden. Met bootjes kon je het kolkende water opgaan voor een rondvaart. Een pont onderhield een lijndienst op een rots midden in de waterval met daarop een uitkijkpost. Een zeer geschikte plek om een 360 graden foto te maken. Het bootje voer in 10 minuten naar het eiland en moest een flinke stuurcorrectie maken om ondanks de hevige stroming toch de mensen aan wal te kunnen zetten. Een smalle stijle trap ging omhoog naar het uitkijkpunt. Wel een uitdaging als 30 mensen tegelijk op en neer willen gaan. Het uitzicht boven was uniek en het zou zonde geweest zijn als we dit hele eind zouden hebben gereden zonder dit panorama te hebben bekeken. Als echte toeristen besloten we om nog een wandeling rondom de waterval te maken. Na de verplichte Kaffee mit Kuche gingen we op weg naar het BODENMEER . In ÜBERLINGEN kwamen we terecht op een mooie kleine camping vlak naast het meer. Onderweg waren we op de Autobahn nog getuige van een auto met een klapband. Marja zag dat de linker achterband van een auto die ons net ingehaald had plat was en kort daarop vloog de band van de velg. De ongelukkige auto kon nog net op de vluchtstrook komen, terwijl de band zelf door bleef rollen. Marja remde flink om een aanrijding te voorkomen, maar moest direct weer gas geven om te voorkomen dat achterop komend snelverkeer tegen ons aan zou rijden.