=Woensdag, 14 juni 2023= Het was een goede beslissing gisteravond om niet de bergen in te rijden. Het is een verre van rechte doorgangsweg. Het is een smalle weg vol bochten, haarspelden, stijgingen of dalingen van meer dan 8%. Het is een weg door indrukwekkende natuur en mooie vergezichten. Als we geen afspraken hadden dan zouden we hier zeker een paar overnachtingen doorbrengen en de natuur lopend of fietsend verkennen. Toen we hoog in het JURAGEBERGTE een bocht in de weg namen, hadden we een wijds uitzicht over het MEER VAN GENEVE . We konden er niet stoppen om foto’s te maken. De camping in GEX reden we een aantal keren voorbij, omdat het een drukke doorgaande weg is met weinig mogelijkheid om alle borden en ingangen te lezen. In Nederland sluiten de recepties om vijf uur, in Frankrijk sluiten ze tussen 12 en 16 uur. We waren net een half uur te laat. We parkeerden de camper en verkenden de camping te voet. Het was warm, de zon brandde op ons hoofd, er was weinig schaduw. Al slenterend liepen we rond, totdat een mevrouw vroeg of we bij de camper hoorde die op de parkeerplaats stond. Wij beaamden dit, waarop zij ons voorstelde om de toegangspoort te openen met het verzoek om ons na 16 uur in te schrijven. Een vriendelijke vrouw. Na ons geïnstalleerd te hebben gingen we lopend naar het dorpscentrum in een zoektocht naar drinken. We kwamen uit bij RESTAURANT DE LA GARE . Van buiten gezien een duur aandoend restaurant waar misschien alleen zakenlunches worden geserveerd. We gingen naar binnen en werden door een ober naar een tafel begeleid. We vroegen of we alleen koffie konden bestellen. Dat was geen probleem. We wilden ook appeltaart bestellen maar wisten niet hoe je dat in het Frans doet. De ober schakelde over naar het Engels en stelde voor dat we iets uit het dessertmenu konden bestellen. We kozen voor tiramishu. Terwijl we op het terras zaten viel het op dat er rail liep door het terras. Het gebouw bleek een oud treinstation te zijn, waarbij men het gebouw en het spoor had laten voortbestaan. Met foto’s aan de wand kon je zien hoe vroeger de trein het station kwam binnen rijden. Na het avondeten liepen we naar een InterMarché om een fles wijn te kopen voor de moeder van de vriend van Djamila. Als de planning goed zou verlopen dan komen Djamila en haar vriend vanavond aan op vliegveld van GENEVE. Morgenvroeg komen ze ons ophalen bij de camping, waarna we door zouden reizen naar CERN voor een gepland bezoek. Helaas, vlak nadat we de fles wijn hadden betaald kregen we een telefoontje van Djamila. De vlucht van EASYJET vanuit SCHIPHOL naar GENEVE was gecancelled. De eerstvolgende mogelijkheid zou morgenavond zijn, maar die vlucht was vrijwel vol geboekt. Ons plan viel dus in duigen. Na veel heen en weer gebel en waarschijnlijk minder diplomatieke woorden in Schiphol kregen Djamila en haar vriend de vlucht van morgenavond bevestigd. De ouders van haar vriend zouden morgen het gastheerschap overnemen en ons begeleiden door het CERN. Plannen blijken door menselijk vernuft uit alternatieven te bestaan. In de avond krijgen we het bericht dat Djamila en Chris vanavond niet naar GENEVE kunnen vliegen. Easyjet heeft de vucht gecancelled toen zij al bij het vliegtuig waren om in te stappen. Op kosten van EASYJET konden zij een soepje halen en overnachten in een hotel. Daar hadden zij niets aan, omdat donderdagochend de excurie gepland stond bij CERN. Dat was echter geen reden voor EASYJET om hen te laten inchecken in een andere vlucht onder de reden dat die vliegtuigen al volgeboekt waren.