=Maandag, 23 september 2024= Omdat de zeemist gisteren het beeld belemmerde togen we deze maandag met de camper naar de oceaan. Het strand is enkele honderden meters breed. Om het lopen door het rulle zand te vergemakkelijken heeft men houten vlonders aangebracht, waardoor je snel en makkelijk op de juiste plek aan het water kon komen. Ons reisdoel was de Romeinse opgraving in UXA PARAISO . Een groot openlucht terrein met de fundaties van villa’s, badhuizen en ambachtswerkplaatsen die vanaf 100 voor Christus tot 300 na Christus dienst deden. Op het eind van die periode werden de gebouwen afgebroken en werden de stenen gebruikt voor het bouwen van een groot en zwaar uitgevoerde beveiligingsmuur. Het Romeinse rijk raakte in verval door de aanvallen van andere bevolkingsgroepen. Tijdens de rit naar deze Romeins ruïne zagen we op een hoge heuvel een kasteel. Te groot te mooi en te intact om er voorbij te rijden. We volgden de bordjes en we kwamen uit bij de ingang. We bleven zitten in de amper, want alles leek uitgestorven. De poorten waren dicht. Misschien de siësta? Na enige tijd toch maar gaan kijken. In kleine letters stond geschreven dat dit gebouw altijd op maandag gesloten is. We konden morgen terugkomen maar dan moesten we een camping in de buurt vinden. Er waren bijna geen campings in deze omstreken. We vonden er één namelijk PARQUE de CAMPISMO MUNICIPAL de PENELA , OPEN AIR HOTEL genoemd. Een belevenis apart. De toegangsweg is circa één kilometer lang, is net zo breed als de camper, gaat slingerend omhoog, is ongekend steil met afgronden naast de weg en bestaat uit zand, rots en losse kiezels. Na het passeren van een onoverzichtelijke helling zagen we twee honderd meter van ons af de receptie. Over een weg waar je niet kunt keren. De camping eigenaar kwam op een elektrische hoverboard aangereden en bracht ons naar een nog hoger gelegen opstelplaats. Na ons geïnstalleerd te hebben gingen we naar de receptie om ons in te schrijven. We vielen van de ene verbazing in de andere. Op deze onbereikbare heuveltop (circa op 250 mtr hoogte) stond een architectonisch gebouw met een terras, ligstoelen en een groot zwembad. De eigenaar opende op een blocnote een rekening voor ons. We mochten alles pakken eten of gebruiken wat er in het gebouw stond als we het maar opschreven in de blocnote. We hadden geen brood bij ons. Maar geen nood. Voor 6 euro konden we een uitgebreid ontbijt nuttigen. We hadden nog nooit zo’n mooie, vriendelijke en gezellige camping gezien waar de eigenaar uitgaat van volledige eerlijkheid van zijn gasten We sloten de dag af met een wandeling door dit natuurgebied en een gesprekje met een Nederlandse fotograaf die wil verhuizen naar PORTUGAL.