=Zondag, 01 juni 2014= Vandaag voor twee dagen brood ingekocht, omdat het op 2 juni een nationale feestdag is. Bij het opruimen kwamen we in gesprek met mede campinggasten uit Nederland, die een paar meter van ons vandaan stonden. We wisselden zoals gebruikelijk allerlei reisinformatie uit. Op een gegeven moment vroeg de man waar wij vandaan kwamen. Bleek dat we beiden uit dezelfde plaats HOORN kwamen. In welke wijk? KERSENBOOGERD . Ook dat hadden we gemeen. Welke straat? Het bleek dat wij hemelsbreed 200 meter van elkaar af woonden. We reden de camping af zonder te weten waar we heen zouden gaan. Als we in Italië willen blijven dan kunnen we vanaf de camping maar één kant op. Je hoeft niet te kiezen. Na 5 kilometer kwamen we op een kruising aan waar we wel moesten kiezen tussen links of rechts. Een restaurant op de hoek bracht uitkomst. We bestelden Kaffee mit Kuche en pakten er een kaart bij. We kozen voor het kasteel Beseno vlakbij ROVERETO via de plaatsen CANAZEI en TRENTO Het bleken smalle wegen dwars door de bergen te zijn. Een prachtige natuur en indrukwekkende uitzichten op besneeuwde berghellingen. We kwamen geen meter vooruit. Bij elke plaats stopten we om foto's te maken van het landschap. Enorm steile bergmassa's volop bedekt met sneeuw en een cumulus bewolkte achtergrond. Zo'n uitzicht hadden we in Italië niet verwacht. Vlak voor het bereiken van de pas PASSO PORDOI op 2239 meter hoogte stopten we om de vallei te bekijken. Op een tiental meters van ons vandaan zaten heel stilletjes marmotten te eten. Ze hielden ons in de gaten, want zodra we in hun richting liepen schoven ze een gelijk aantal meters verderop. Dit zijn marmotten ter grootte van een kleine vos, want in eerste instantie zagen we ze daarvoor aan, totdat ze op hun achterpoten gingen staan. Om de pas op te komen en er weer af te dalen moet je 66 haarspeldbochten nemen. Ze staan genummerd, dus je weet hoe je ervoor staat. Hele colonnes motoren rijden op deze wegen, en soms halen ze je op de meest gevaarlijke plekken in, bijvoorbeeld vlak voor een dalende haarspeldbocht naar rechts. Om met die hoge snelheid de bocht te nemen raken ze met hun pedalen bijna het wegdek. Eén keer het wegdek raken en ze schuiven zo de berm in. Door het vele stoppen was het al laat en besloten we de camping in CANAZEI te nemen. Een spartaanse camping vergeleken bij de vorige. Na ons geïnstalleerd te hebben maakten we een wandeling richting GRIES . De streek is helemaal ingericht voor de wintersport. Veel hotels, restaurants en huurappartementen. Opvallend zijn de prachtige muurschilderingen die je op bijna elke belangrijke gevel ziet. Er moeten toch wel kunstenaars in deze dorpen wonen om zoveel schilderingen aan te brengen