=Woensdag, 26 mei 2010= Vanochtend was ik vroeg wakker en ben rond 5 uur foto’s gaan maken van de zonsopkomst aan de Ionische Zee. Het stadje TIRIDO staat vandaag op de lijst. Vlak voordat we het stadje binnen reden bleek de weg verzakt te zijn Het dorpsplein was druk. Opa’s en oma’s zitten weliswaar naar geslacht gescheiden op bankjes en muurtjes. Moeders en kinderen flaneren en drentelen eromheen. regelmatig praten ze met elkaar en daarna gaat ieder weer zijn weg. Midden op de straat staat een luidruchtige verkoper met zijn auto vol knoflook en uien. Hele zakken worden er tegelijkertijd gekocht. Automobilisten gaan vol op de rem als ze Marja zien. Blijkbaar vallen wij op als toeristen. tegenover ons op het terras zit een Oostenrijks echtpaar, waarvan de man met enkele pennenstreken de sfeer van het plein vastlegt. Daarna kleurt hij het in met waterverf. We besluiten naar de ruïnes van een Normandisch kasteel te gaan. een steile klim tot boven de 600 meter. We komen in een heel klein dorpachtig huizenblok met prachtige Italiaanse doorkijkjes en portieken. Er is verder niemand op straat, behalve twee oude vrouwen die praten met een jongeman op het balkon boven hen. Het kasteel blijkt op het hoogste punt in de omgeving te liggen. Bij helder weer is het mogelijk om zowel de IONISCHE als de THYREENSE ZEE te zien. Vandaa zien we in westelijke richting een wolkendeken net onder ons liggen. Zoals in een vliegtuig kijken w bovenop deze wolkendeken. Zo’n twintig roofvogels zien we in een thermiekbel langs ons vliegen. Net iets te veraf om te kunnen fotograferen. Met onze verrekijker kunnen we hun zweefkunsten tot in detail volgen
Knoflook verkoper De wolken hangen beneden ons Opa's gescheiden van de oma's Wat een regenbui kan aanrichten