=Maandag, 26 mei 2014= De zon was vanochtend nog niet te zien. We sliepen daarom wat langer uit en luisterden naar de vogels. Omgevingslawaai van auto's, treinen of machines zijn hier niet te horen. Na het douchen en ontbijten hebben we de auto ingericht. zoals we hem willen hebben tijdens de reis. Zo'n eerste dag moet je weer wennen en de procedures weer uitvinden. Hoe houd je je kleren droog in een kleine douchecabine, wat neem je mee tijdens het vaatwassen. Tegen 11 uur scheen de zon lekker en konden we in zomerse kleren op de fiets naar het eiland LINDAU. Dit is een antiek stadje met een gezellig centrum, nog in de oorspronkelijke bouw. De fietstocht naar LINDAU ging over redelijk goede fietspaden. Met groene bordjes worden de richtingen goed aangegeven. Daarbij fietsten we achter een man aan die vermoedelijk dezelfde richting opging. Het plaatsje ligt op een eiland en is bereikbaar via een brug. Alleen aan het begin van het eiland heb je last van auto's, in het dorp zelf zie je zelden autoverkeer. Het is een prachtige plek om doorheen te zwerven. De huizen hebben allemaal een andere gevel, seriebouw kom je niet tegen. Veel muren zijn beschilderd met ornamenten, wat de indruk wekt van beeldhouwwerk. Je ziet ook veel uitbouwseltjes aan de huizen. De haven is omgeven met hotels en terrassen. Het is er gezellig druk. De havenuitgang is voorzien van twee grote bouwsels die al van ver op het meer te zien zijn. We zijn al twee dagen op zoek naar een plek waar je koffie en koek kunt krijgen. Koffie hebben ze wel maar de Kuche schijnt hier in Zuid Duitsland onbekend te zijn. Wel zie je overal eetgelegenheden, waar je uitgebreid in de middag kunt gaan lunchen met Schweinebrad, nuddles, pizza. In de middag hebben wij echter geen trek in dit soort voedsel. Onverwacht zagen we een drukbevolkt terras met een uithangbord "warme Waffel". We gingen meteen zitten en bestelden. De Italiaans uitziende ober gaf bij de Waffel een uitgebreide riedel mogelijkheden. We konden hem niet zo snel volgen en vroegen om herhaling. Dat ging even snel in woordkeus, maar ik hoorde Kirsche en heb toen maar ja gezegd. Een goede gok. We kregen een grote kop cappuccino, een warme wafel met warme kersen, een bolletje ijs en slagroom. En dat alles voor 17 euro. Na ons bezoek aan LINDAU wilde Marja op de fiets naar WASSERBURG . Op de heenreis volgden we de autoroute. Dat ging goed, maar je voelde je niet helemaal happy met al die auto's naast je. Ik moet wel zeggen dat de chauffeurs rekening met ons hielden. In bochten bleven ze achter ons rijden, bij het inhalen gingen ze ruim om ons heen. Op een gegeven moment zagen we weer de groene bordjes van de fietspaden. Op de terugweg bleek dat we de gehele route via deze fietspaden hadden kunnen rijden. WASSERBURG is een rustoord in onze ogen. Veel grote hotels die de uitstraling hadden van begin 1900. Een chique uitstraling met grote dure auto's op de parkeerplaatsen. Er hing een weldadige rust in het dorp. Iedereen nam de tijd en hier en daar zag je mensen op bankjes met een boek in de hand en zonnehoed op het hoofd. Onverwacht kwam er een zeppelin voorbij. De lucht zag er dreigend uit boven het meer en de bergen,waardoor we besloten om bijtijds naar huis te gaan. Er gebeurde qua weer echter niets. Pas tegen de avond begon er een druilerige regenbui.