=Zondag, 22 september 2019=
Het
had
vrijwel
de
gehele
nacht
geregend
en
het
was
koud.
Hooguit
10
graden.
De
camping
lag
aan
een
stuwmeer
dat
we
eerst
bezochten.
Omdat
het
koud
was
hebben
we
wat
foto’s
genomen en zijn verder gereden.
Onderweg
zijn
we
gestopt
in
de
stad
VITORIA
.
Een
rijk
aandoende
studentenstad
met
prachtig
onderhouden
gebouwen,
weidse
wandelstraten
volop
voorzien
van
zonwerende
lanen.
Ondanks
de
vele
wandelaars
en
spelende
kinderen
straalt
de
stad
rust
uit.
Het
centrale
stadsplein
is
een
samenkomst
plek.
Op
alle
straten
zie
je
terrasjes
bij
bars
die
vol
bezet
zijn
met
mensen.
Echt
een
zondagmiddag
tafereel.
Op
sommige
woningen
zie
je
muurschilderingen
die
duidelijk
door
vakkundige
kunstenaars
zijn
aangebracht.
We
willen
proberen
om
zo
noordelijk
mogelijk
in
Spanje
te
komen.
We
stoppen
bij
een
wegrestaurant
om
café
con
leche
met
croissant
te
bestellen.
Een
overweldigde
drukte.
Buiten
op
het
terras
zitten
tientallen
mensen,
in
het
restaurant
is
het
nog
drukker.
Aan
grote
langwerpige
tafels
liggen
witte
kleden.
Daar
krijgen
mensen
hun
bestelde
menu’s
.
Aan
de
30
meter
lange
bar
staan
allemaal
mensen
naast
elkaar
te
eten
en
te
drinken.
Iedereen
wordt
aan
de
lange
bar
geholpen
door
een
tiental
mensen
die
exact
weten
wie
wat
bestelt
en
waar
ze
het
moeten
pakken.
We
bestelden
croissant
en
de
serveerster
moest
die
tien
meter
verderop
halen.
Het
ziet
er
chaotisch
uit
maar
het
blijkt
een
snel
werkend
systeem
te
zijn.
Je
bestelt
wat
en
binnen
vijf
minuten
staat
alles
voor
je
neus.
Grappig
is
om
ook
hier
te
zien
dat
je
aan
de
bar
alles
wat
je
niet
gebruikt
op
de
grond
moet
gooien.
De
vloer
licht
bezaaid
met
servetjes, stukjes brood, suikerzakjes,etc.
We
rijden
naar
ESPINAL
waar
een
camping
aan
de
voet
van
de
PYRINEEËN
licht.
Onderweg
veel
politie
die
achter
ons
rijdt
en
een
vekeerscontrole
houdt.
Wij
mogen
doorrijden.
Gegeten
in
het
restaurant
van
de
camping.
Die
gaat
hier
pas
om
20
uur
open
en
om
21
uur
zie
je
nog
rustig
mensen
binnenkomen.
Pagina vooruit
HOME
DAGBOEK
LANDKAARTEN
STADSNAMEN