=Dinsdag, 18 september 2007= Ons uitgebreide ontbijt sloegen we dit keer maar over. Overal waren muggen in de aanval. Toen Dante Alighieri uit VENETIË werd weggestuurd was hij gedwongen om over land terug naar huis in RAVENNA te gaan. Kort daarop stierf hij vermoedelijk door een ziekte die hij op reis had opgelopen. Ik kan me nu goed voorstellen waarom Dante liever over zee naar huis was gegaan. Voordat we vertrokken zijn we naar ons plekje aan de Adriatische kust gelopen. Duidelijk was te zien dat het gisteravond scheepjes zijn geweest. Lekker in de zon liggen opwarmen, er was bijna niemand. Voordat we de autostrada naar BARREA zouden nemen hebben we nog even gewinkeld in een Ipercoop. Wat een uitgebreid assortiment heeft men daar. Je kijkt je ogen uit en je moet oppassen dat je daardoor niet meer gaat kopen dan nodig is. Ik zag wel 20 soorten spaghetti en op de elektronische weegschaal van de groenteafdeling zaten bijna 200 artikelen. Bij ons in HOORN meestal 50. Toen we buiten kwamen had het geregend, was het benauwd en stond er een harde warme wind. Duidelijk onweer in de lucht. De hele weg naar BARREA zagen wij onweerswolken achter ons langs richting zee opdrijven. De weg langs de Adriatische zee geeft vaak onverwacht mooie vergezichten. We zagen de kleur van de zee variëren tussen donker grijs, donker blauw, licht blauw, tot aan licht groen. Zodra we de autostrada verlieten zaten we midden in de bergen. Onze ervaringen van de GOTTHARD kwamen ons goed van pas. Nu was het Marja's beurt om te rijden. Over een traject van 20 kilometer gingen we ruim 1500 meter omhoog. Juist in een stijgende haarspeldbocht kwamen we een grote brede bus tegen. Marja achteruit want die bussen geven niet mee. Op de camping van BARREA "La Genziana" ontmoetten we de beheerder Pasetta, die zoals we hem van vorig jaar kenden buiten op zijn bankje in de zon op de gasten zat te wachten. Soms draagt hij de kleding van de lokale schaapsherders die nog strijd moesten leveren met de wolven uit de bossen. Hij vond dat we maar kort bleven. Waarom maar twee nachten als je drie weken vakantie hebt. Tijdens het opzetten van de campingplaats brak het ons achtervolgende noodweer los. De wolken hingen maar een tiental meters boven ons hoofd, en de bliksemflitsen scheerden horizontaal door het dal. Een fikse regenbui benam ons het uitzicht en we konden hooguit 100 meter ver kijken. Bui duurde hooguit een half uur en daarna kwam de zon weer door. Pasetta had ons vorig jaar al gewaarschuwd dat als we bergwandelingen gingen maken wij bedacht moesten zijn op dit soort plotselinge weersveranderingen. Ook de temperatuur kon binnen een paar minuten van 25 naar 5 graden dalen. Hoe klein de wandeling ook is die je gaat maken, neem goede bergschoenen, regenkleding, trui, lange broek, drinken en eten mee. Liefst ook een wollen muts. Tijdens onze latere wandelingen zagen we ook Italianen die handschoenen bij zich hadden. Tegen 20 uur was het al donker op de camping en de temperatuur daalde snel, waardoor zich condens tegen de luifel van de camper vormde. We gingen maar in de camper zitten, want onder de luifel werden we behoorlijk nat. Vanavond vroeg naar bed want morgen gaan we onze lang verwachte wandeling maken. 's Nachts weinig geslapen, wat maken die krolse herten een lawaai. Het lijkt wel alsof ze kilometers ver met elkaar communiceren. De beesten in het dal zijn erg onrustig. De honden blijven de hele nacht blaffen, heel in de verte hoor je huilende honden. We weten dat er wolven en beren in deze bergen rondlopen, maar we zouden niet weten aan welk geluid je die dieren kunt herkennen. Misschien houden ze zich wel stil om geen slapende mensen wakker te maken. We zitten aan de rand van het "Parco Nazionale d'Abuzzo". Marja had een slechte nacht door de muggesteken uit FANO. Haar benen zwollen helemaal op en ze huilde van de pijn. Ze heeft de hele nacht wakker gelegen en probeerde met natte doeken de pijn te verlichten. Tegen 4 uur in de ochtend ging ze liggen met een tas onder haar voeten, waardoor de pijn iets minder werd. Redt ze het om morgen die wandeling te gaan maken?