=Herinneringen noodweer= In 2006 waren wij op de terugweg vanuit OSTUNI toen we iets ten zuiden van ANCONA een dagje aan het strand wilden zonnen. Het begon met een prachtig warme stranddag, die echter na een paar uur bedreigd werd door donkere wolken uit het noorden. Op de foto staat Marja in haar rode jurk, die heel wat mannen deed omkijken. Op de tweede foto een impressie van dezelfde plek twee uur later, vlak voordat het noodweer losbarstte. We hadden de camper met de achterkant in de wind gezet en hebben het noodweer uitgezeten. Wel prettig als je zo'n zware auto vlak bij je in de buurt hebt. De wind had er geen grip op. Een dergelijk noodweer hebben we in 2004 bij het meer van TRASIMENO meegemaakt. We zagen vanuit het oosten een muur van regen op ons afkomen. Was erg beangstigend, omdat je een aantal kilometers vooruit kunt kijken en het enkele minuten duurt voor het noodweer je bereikt. Het ergste noodweer hebben we meegemaakt in PIANO PORLEZZA. We zaten samen met familie te eten in een pizzazaak in PORLEZZA toen het midden op de dag compleet donker werd. Het leek wel 12 uur 's nachts. Een knetterend onweer brak los, de verlichting viel uit en de koks konden niet meer koken door het uitvallen van alle voorzieningen. Ik was blij dat we in een stenen huis zaten. Het meest beangstigende noodweer hebben Marja en ik meegemaakt toen we elkaar nog maar een paar jaar kenden. In die tijd trokken we nog met onze Toyota Corolla en een puptentje door Frankrijk. Op een nacht begon het te onweren en lagen we in de tent te luisteren. Plotseling was de tijd tussen flits en donder wel erg kort geworden. Op een gegeven moment begonnen de tentstokken die van metaal waren te zoemen. We zijn werkelijk de tent uitgevlucht en zochten dekking in onze auto. De volgende ochtend stonden we op en gooiden het autoportier dicht. We zagen de sleutel op de achterbank liggen. Dat is echter een verhaal apart.