=Woensdag, 19 september 2007= Opgestaan met een stralend zonnetje en blauwe hemel. In Italië kennen ze gelukkig nog kerkklokken, waardoor je continu weet hoe laat het is. Een horloge heb je niet nodig, je hoeft alleen maar het aantal klokslagen te tellen en je weet de tijd. Automatisch ga je meetellen. Vroege ochtendwandeling naar BARREA gemaakt om brood te kopen, voor twee euro kun je een hele dag panini's eten. Tegen 13 uur vertrokken we voor een vier uur durende wandeling via CIVITELLA ALFEDENA terug naar de camping. Van de campingbeheerder Pasetta hadden we een boek gekregen met de wandelroutes. Onze speciaal gekochte wandelschoenen bleken hun geld dubbel en dwars waard te zijn, Wegen waren goed begaanbaar maar vol met grote en kleine keien. Paden waren soms smal en liepen langs afgronden die echter niet te stijl naar beneden liepen. Hoogtevrees was niet nodig. Veel lol hadden we bij het oversteken van een bergriviertje, kostte wel enige moeite om droog over te komen. Op bergweides lekker uitgerust, gepicknicked en rondgekeken. Op aandringen van Pasetta hadden we onze reisbagage goed voorbereid. Als het regent dan worden de paden al snel te glad en vrijwel onbegaanbaar. Als je dan ook nog alert moet blijven om de juiste route te vinden dan slaat de paniek al snel toe. Wij hadden gelukkig goed weer en warme kleding toen we de weg kwijtraakten. Ik merkte het doordat onze kompasaanwijzing 120 graden uit de koers lag. Door de bomen zagen wij BARREA liggen, zodat we niet direct ongerust waren. We hadden nog drie uur voordat het donker zou worden. We volgden een pad dat met rode verfcodes op de bomen was gemarkeerd en redelijk in de richting van BARREA liep. Na een zeer vermoeiende wandeling, waarbij we diverse malen weer terug moesten vanwege een doodlopend pad, kwamen we in BARREA aan. BARREA ligt echter op een vrij hoge heuvel, waardoor we nog een aantal kilometers sterk omhoog moesten lopen. Mijn benen begaven het bijna. Onderweg kwamen we skiërs tegen, die oefenen met skies waaronder wieltjes zijn gemonteerd. Bergop wisten ze nog een behoorlijke snelheid te halen. Bij de auto aangekomen zijn we meteen met het eten begonnen, want we wilden nog wat in de boeken lezen. Ook even afgemeld bij Pasetta, zodat hij wist dat we behouden van de wandeling waren teruggekeerd. Zodra het donker was voelde je de temperatuur al snel dalen. Deze nacht hebben we goed geslapen, de wind was gedraaid waardoor we minder last hadden van de krolse herten en de blaffende honden.