=Donderdag, 27 september 2007= Vannacht heeft het flink geonweerd en geregend. Gelukkig hoorde Marja het aankomen, zodat ze de was al binnen had gehaald. 's Ochtends ontbeten voor de camper op een droog stukje waar we genoten van de crackers, jam, thee en de vertrekkende campers. Vandaag hebben we gepland om naar NAPELS te gaan waar we gerichter willen gaan kijken dan twee jaar geleden. Het station ligt honderd meter van de camping af, waar de treinbeambten met vier man sterk ons uitlegden hoe we naar de treinen moesten lopen. Ééntje kwam ons helemaal achterna om ons te vertellen dat het treinkaartje ook geldig was voor de bus, tram en metro in NAPOLI. Heel lieve mensen die Italianen en het openbaar vervoer is spotgoedkoop. Een treinreis van drie kwartier plus een dagkaart voor het openbaar vervoer kost slechts vier en een halve euro per persoon. De trein of liever de metro was bomvol Italianen en toeristen, er hing een ontspannen sfeer. We stapten uit op het station GARIBALDI dat we van twee jaar geleden nog kenden, zodat we snel onze weg wisten te vinden. Voor de zekerheid kochten we nog een stadsplattegrond, zodat we weinig tijd zouden verliezen met zoeken. Na wat gerichte omzwervingen om de juiste richting te kunnen bepalen kwamen we op de Via Tribunali. Als je die straat maar blijft aflopen kom je langs de meest belangrijke bezienswaardigheden. Het is een straat van drie meter breed, kaarsrecht met links en rechts kleine winkels vol luxe elektronica, kleren en voedsel. Aan één kant staan de auto's geparkeerd, zodat de overblijvende ruimte beschikbaar is voor voetgangers, scooters, fietsen en auto's. Het is er bomvol en je kijkt je ogen uit, zoveel is er te zien. Op elke meter gebeurt er wel iets. Tussen al die vijf verdiepingen hoge huizen met waslijnen ertussen doemt plotseling de DUOMO DI NAPOLI op. Een groot wit en met beelden voorziene kerkgevel. Binnen zie je een rijk gedecoreerd interieur. Op een bank zaten veel meisjes bij elkaar en ik ging erachter zitten om alles in mij op te nemen. De meisjes bleken te wachten om de biecht te kunnen doen. Hier zit de biechtvader niet in een apart hokje en verstopt achter gaas. Hij zit in een soort kast, zwart van binnen met een zwart gordijn en met een zwart habijt aan. Het gevolg is dat je vanaf een afstand alleen het hoofd van de priester ziet omgeven door zwarte kleuren. Het lijkt net of dit hoofd geen lichaam heeft en los zweeft in de kast. Ondanks de beroemde naam van deze duomo vind ik de duomo in POMPEÏ toch mooier. We vervolgden onze weg, want we waren op zoek naar de Dode Christus van SAMMARTINO in de CAPPELLA SANSEVERO . Overigens de enige kerk waar je entree moet betalen. Het is de investering dubbel en dwars waard. Ongelooflijk hoe men zoiets kan maken, de lijkwade uitgehouwen in steen ligt over het lichaam gedrapeerd en wekt de indruk van doorschijnendheid. Het kussen waarop hij ligt straalt de veerkracht uit alsof de matras zo uit de winkel komt. Zelfs bloedvaten zijn zichtbaar in het in marmer uitgehouwen lichaam. Omdat je in de kapel niet mag fotograferen heb ik een foto vanaf internet gedownload. Het gebouw zelf levert indrukwekkende beelden en schilderijen op en geheel onverwacht word je geconfronteerd met geprepareerde menselijke lichamen waar alle bloedvaten zichtbaar zijn gemaakt met behulp van een in de aderen gespoten materiaal. Dat was het werk van de achttiende eeuwse eigenaar van de kapel. Na gegeten te hebben op een pleintje zijn we doorgelopen naar het MUSEO ARCHEOLOGICO NAZIONALE. Een Louvre achtig museum waar je al zwervend vele uren kunt doorbrengen. Er was op dat moment een tijdelijke tentoonstelling van ambersieraden vanaf de zesde eeuw voor Christus. Met eenvoudige gereedschappen konden ze toen sieraden maken die het ook nu nog in een winkel goed zouden doen. In het museum zijn veel vondsten van POMPEÏ verzameld inclusief Egyptische beelden die in die tijd door handelsverkeer in Italië terecht kwamen. Het waren sierelementen voor thuis, die na verloop van tijd door de Pompeiërs werden nagemaakt. Indrukwekkend vond ik de STIER VAN FARNESE (gedownload vanaf internet) die 2200 jaar geleden is gemaakt. Ook de slag van Alexander uitgebeeld in mozaïek was mooi, maar wat mij verbaasde was dat ernaast een tekening hing waar het mozaïek in zijn geheel uitgebeeld was, ondanks dat het origineel veel ontbrekende delen laat zien. Hoe zijn ze erachter gekomen hoe die ontbrekende delen eruit hebben gezien. De verzameling gems (kleine ronde knoopjes met miniatuur gegraveerde afbeeldingen) verbaasde me. Hoe, en met welke gereedschappen hebben ze dat gemaakt. We zijn terug gewandeld naar het station waarbij we wederom ogen te kort kwamen. Een ober met een dienblad vol glazen stak een druk kruispunt dwars over en alle auto's en scooters stopten voor hem. Nog een kwartier staan kijken hoe vijf verkeersagenten onder leiding van een vrouw het verkeer op een druk kruispunt regelden. De rij die stilstond maakte na een aantal minuten een gigantisch lawaai door luid en langgerekt te toeteren. Ze mochten doorrijden, waarna enkele minuten later de andere rij van zich liet horen met hetzelfde effect. Niet dat het veel hielp want er stond een enorme file, zodat het doorrijdende verkeer na vijftig meter weer stilstond. Met de sneltrein stonden we een half uur later weer op de camping. 's Avonds was er vuurwerk in POMPEÏ.